Lilypie Second Birthday tickers
Η χρονική συνέχεια ως αίτιο και αιτιατό και η αδυναμία αποφυγής της (μπαρδόν;)



Σήμερα έφαγα την πρώτη μου κρέμα!

Αυτάααα…

Θέλετε κι άλλα;
Θέλετε μήπως να σας πω πως ήταν;
Θέλετε;
Εγώ δεν θέλω, αλλά αφού τα θέλει ο κώλος σας…
ΜΙΑ ΜΑΛΑΚΙΑ ΚΑΙ ΜΙΣΗ ΗΤΑΝ!
ΑΥΤΟ ΗΤΑΝ!

Μάλιστα κύριε!
Αγνάντευα που λες τη βρόχα που έπιπτε ράιτ θρου (που έλεγε και μια ψυχή), όταν ξαφνικά με πλησιάζει απειλητικά με συνωμοτικό ύφος η μαμά, κι από πίσω… τσουπ! Ακολουθεί κι ο μπαμπάς.
«Ωραία» είπα από μέσα μου (διότι απ’ έξω μου δε μιλάω ακόμα).
«Θα πάμε βόλτα!»

Αμ, δε…
Άλλο ήταν το κόλπο. Παίρνω πόζα που λέτε για αγκαλιά, κι εκεί που έχω τεντωθεί και απλώνω και τα χέρια μου και κάνω και αυτούς τους ναζιάρικους πνιχτούς ήχους (όλα τα κόλπα που ξέρω δηλαδή…) σκάει μύτη μπροστά μου μια πολύχρωμη γαβάθα.
«Τι ‘ν’ τούτου;» ξαναλέω από μέσα μου.
Απ’ έξω μου έχω πάρει ύφος “μην κάνετε καμιά μαλακία, σας έφαγα… θα κλαίω μέχρι τους επόμενους Ολυμπιακούς Αγώνες…” αλλά μάταια προφανώς.
Με ταχύτητα ελαφρά χαμηλότερη απ’ αυτήν του φωτός, η μαμά μου περνάει στο λαιμό μια σαλιάρα, στρογγυλοκάθεται δίπλα μου, βουτάει ένα κουτάλι φούξια μέσα στη γαβάθα, και μου το σκάει μες τη μούρη!
Στην αρχή νόμιζα πως θα παίζαμε, αλλά αντί για κούκλες θα είχαμε κουτάλια. «Kinky» σκέφτηκα «αλλά δε βαριέσαι…»

Ε, λοιπόν όχι!
Βαριέσαι και παραβαριέσαι. Και δεν εννοώ από βαρεμάρα. Εννοώ πως παίρνεις το κουλό σου και αρχίζεις και βαράς τον εαυτό σου! Βαριέσαι μόνος σου δηλαδή ρε παιδί μου, πως το λένε; Αυτοτιμωρείσαι.
Διότι κύριε ερωτώ. Ερωτώ λέγω:
Χάθηκε ο κόσμος να μου δίνανε μια ωραιότατη κρέμα καραμελέ;
Μια crème brule;
Μια κρέμα προσώπου;
Μια κρέμα νυκτός ρε αδερφέ;
Όοοοοοχι! Εκεί! Κρέμα από ριζάλευρο!
(θεέ μου θα ξεράσω και μόνο που το σκέφτομαι…)
Μα είναι δυνατόν; Ποιος παπάρας βγάζει αυτές τις συνταγές; Ποιος ηλίθιος ορίζει τη διατροφή των βρεφών; Έχει δοκιμάσει ποτέ ο ίδιος αυτά που προτείνει; Κι αν ναι, ζει ακόμα;

Έχω κι άλλες ερωτήσεις, αλλά δεν θέλω να σας κουράσω. Νομίζω ότι μπήκατε στο πνεύμα. Φυσικά την έφαγα. Όπως τρώνε τις κρέμες τους όλα τα μωρά. Τη μισή εγώ, τη μισή το πάτωμα, την άλλη μισή το φορμάκι μου, και την άλλη μισή η μπλούζα της μαμάς (καλά ρε πούστη μου; πόσα μισά είχε αυτή κρέμα…;)
Αυτός ο βλάκας εν τω μεταξύ, αντί να με σώσει από την καταστροφή, καθότανε και τράβαγε φωτογραφίες. Ψωνάρα… Η κόρη του πέρναγε των παθών της τον τάραχο, κι αυτός εκεί! Η τέχνη πάν’ απ’ όλα!

Τέλος πάντων, δεν μπορώ να γράψω άλλα.
Είμαι σοκαρισμένη.
Ελπίζω να κάνανε την πλάκα τους, και αύριο να μου φέρουνε κανένα κοτόπουλο με πατάτες στο φούρνο, γιατί αλλιώς ετοιμαστείτε.
Ξεκινάω να ψάχνω για θετούς γονείς…

Εττικετούλες: ,   48 Comments
Κοσμοχαλασιά



Πω, πω!
Αυτές δεν ήταν διακοπές που έκανα. Ταξίδι ζωής ήταν!
(αν το καλοσκεφτείς πέρασα παραπάνω από τη μισή μου (μέχρι τώρα) ζωή στο χωριό…)
Δεν έκλεισα καλά καλά τους 4 μήνες κι ήμουνα εκεί τους 2,5!

Άσε που έπαθα και πολιτιζμικό σοκ μόλις γύρισα. Στο σαλόνι καθόσαντε ένας τύπος σε ημιάγρια κατάσταση με γένια πολλά, μπάκα, αχτένιστος και βρωμιάρης, με καμιά σαρανταριά κουτάκια μπύρες γύρω γύρω και κουτιά πίτσας ολούθε, που ισχυρίζεται ότι είναι ο πατέρας μου! Τζίσους Κράιστ! Και ήθελε να με φιλήσει κιόλας ο γύφτουλας! Τον έστειλα φυσικά να κάνει πρώτα μπάνιο, να ξυριστεί, να αρωματιστεί και του είπα ότι θα κάνω ορισμένες διαβουλεύσεις (που είναι και της μόδας απ’ ότι έμαθα) πριν τον αναγνωρίσω και επισήμως ως γονέα μου.

Είπα διαβουλεύσεις και τι θυμήθηκα;
Ρε σεις, ο καταλληλότερος που πήγε; Πριν φύγω θυμάμαι που τον έβλεπα στα κανάλια, και χτύπαγε το χέρι στο τραπέζι, στο έδρανο, στο κεφάλι του Πολύδωρα, όπου έβρισκε. Εχθές τον πετυχαίνω σ’ ένα κανάλι και ήσαντε σα χεζμένος. Τι έπαθε; Κι αυτός ο άλλος που μοιάζει σαν το λαγουδάκι που μου έχει πάρει η θεία Νίτσα (χωρίς μουστάκι), ποιος σκατά είναι; Γιατί τον δείχνουν συνεχώς οι τηλεοράσεις;

Κι επίσης τι σημαίνει “η ΑΕΚ είναι τρεις βαθμούς πάνω από τη ζώνη υποβιβασμού”;
Δεν είναι κανονική ομάδα σαν τις άλλες;
Και που στα τσακίδια πήγε ο Κετσπάγια;

Έχω γεμίσει απορίες, που να πάρει!
Γιατί δεν μου είπε κανείς τι είναι οι εκλογές να πάω να ασκήσω το δικαίωμά μου;
Γιατί έχουνε κολλήσει 8.512 post-it πάνω στο αεροπλάνο της Ολυμπιακής;
Γιατί ο Αυτιάς δεν είναι στον Alpha;
Γιατί ο Λαζόπουλος ξανάκανε εκπομπή;
Γιατί η Μαριλίζα Ξενογιαννακοπούλου λέγεται έτσι;
Γιατί η γιαγιά δεν ήρθε μαζί μας κι έμεινε στο σπίτι της στο χωριό;
Γιατί ο μπαμπάς φεύγει συνέχεια και πάει σ’ ένα μαραφέτι που το λένε δουλειά;
Γιατί κάνει κρύο στο μπαλκόνι τα βράδια;
Γιατί έχει γεμίσει σκόνη το μπλογκ μου;
Γιατί δεν μου κάνουν τα καλοκαιρινά μου φορεματάκια;
Γιατί η κούνια μου μου φαίνεται μικρότερη;
Γιατί χαίρεται και χαμογελάει ο κόσμος πατέρα;

Εττικετούλες:   43 Comments