Spy'ce Daughter

Τσουρέκια...

...τους τα έχω κάνει.

Είναι εδώ και λίγες μέρες που παρατήρησα πως ο μπαμπάς δεν κοιμάται ακριβώς όπως κάνουν οι φυιολογικοί παραδείγματος χάριν άνθρωποι. Δηλαδή ξυπνάω ας πούμε στις 4 τα χαράματα να φάω και ο μπαμπάς είναι στο λάπτοπ και όλο κάτι γράφει. Άλλες φορές κοιτάζει φωτογραφίες με κάποιες γυμνές κυρίες που δεν τις ξέρω, άλλες φορές ζωγραφίζει μουστάκια και γένια στις φωτογραφίες της μαμάς, άλλοτε πετάει βελάκια σε έναν στόχο με τη φωτογραφία του κυρ-Θανάση του γείτονα απέναντι, κλπ.

Εμένα ο μπαμπάς είναι το έιδωλό μου, οπότε αποφάσισα να κάνω κι εγώ το ίδιο. Η μόνη διαφορά είναι ότι εμένα το βιολογικό μου ρολόι είναι ακόμα “under construction” που λένε και στο internet, οπότε μάλλον έχω ψιλοαστοχήσει στις ώρες που πρέπει να κοιμάμαι και αυτές που πρέπει να είμαι ξύπνια. Κι επειδή χέστηκα κιόλας (με το συμπάθειο, ε;) αποφάσισα να είμαι ξύπνια όποτε μου κατέβει.

Θα μου πείτε: “σιγά το πρόβλημα! όλα τα παιδάκια έτσι είναι”. Επίσης χέστηκα. Τώρα μιλάμε για μένα! Οπότε το ένα και μοναδικό υπέρτατο όπλο που έχω προς το παρόν και λέγεται “E.Δ.Ε.Ψ.Α.Π.Α.Σ.Κ.” (Εκωφαντικά Δυνατό και Εκνευριστικά Ψεύτικο Αλλά Παρόλα Αυτά Σπαρακτικό Κλάμα) μπαίνει σε λειτουργία κυρίως τις μεσημεριανές και απογευματινές ώρες, αλλά επειδή όπως είπαμε το ρολόι μου κλπ. κλπ. καμιά φορά φορτσάρω και τα βράδυα, τα ξημερώματα, τα πρωινά, ότι να ‘ναι... Χι, χι...

Το πρόβλημα βεβαίως δεν είναι εκεί. Το πρόβλημα είναι πως ο εχθρός έχει καταστρώσει ήδη σχέδιο έκτακτων καταστροφών, το οποίο (αφού υπέκλεψα τα αρχεία της μαμάς με το κωδικό όνομα: “Βρεφική ανάπτυξη: Πως να μην πάθετε παράκρουση!”) αποτελείται από 3 κύριες αμυντικο-επιθετικές πράξεις:

• Δεν σε παίρνω αγκαλιά όλη τη μέρα, που να φέρεις και τις φίλες σου και να κλαίτε όλες μαζί...
• Δεν σου δίνω πιπίλα, διότι πιστεύω ακράδανατα στον “Αποκλειστικό Μητρικό Θηλασμό” (και καλά κάνω!)
• Στο ρηλάξ θα σε βάζω για πέντε λεπτά μόνο, μέχρι να σου στρώσω το κρεβάτι. Αν την βρίσκεις εκεί, να κάνεις υπομονή κανά δυο μήνες ακόμα και θα ‘ναι όλο δικό σου!
  

Γκουχ, γκουχ...

ΓΚΟΥΧ ΛΕΩ!!!

Ωραία. Και τώρα που έχω την προσοχή σας, παρακαλώ να διαβάσετε προσεκτικά διότι βαριέμαι να επαναλαμβάνομαι.

Όνομα δεν έχω. Δεν με έχουν βαφτίσει ακόμα. Όταν με βαφτίσουν θα σας το πω (άμα θέλω). Οπότε μπορείτε απλώς να με αποκαλείτε “η κόρη του κ. Spy” ή αλλιώς “Δεσποινίς Spy”. Φωτογραφία μου δεν θα δείτε εδώ μέσα, που να χτυπιέστε στα πλακάκια και στα πατώματα μέχρι τους επόμενους Ολυμπιακούς. Ξηγημένα πράγματα. Ευαίσθητα προσωπικά δεδομένα μη εν δήμω.

Ο μόνος λόγος που έφτιαξα αυτό εδώ το βλογ, είναι τρεις*:

1. Προσπαθώ να μπω στο βιβλίο των ρεκόρ Γκίννες, ως η μικρότερη βλόγερ στο σύμπαν, μπας και γίνω διάσημη και βγάλω κανα φράγκο να δώσω στον μπαμπά μου, που ξόδεψε τις κωλότριχές του για να με σπουδάσει (αν κάποιος έχει βύσμα και στη Σουηδική Ακαδημία για κανα Νόμπελ, ευπρόσδεκτος).
2. Επειδής ο μπαμπάς μου είναι εξαιρετικά ευγενής άνθρωπος (και ελαφρώς σεμνότυφος), κάποιος πρέπει να τα χώνει από την οικογένεια, και επειδή η μαμά πλένει, μαγειρεύει, σφουγγαρίζει, σιδερώνει, με ταΐζει και με ξεσκατίζει, δε προλαβαίνει η φουκαριάρα, οπότε είπα να αναλάβω εγώ αυτόν τον άχαρο ρόλο.
3. Θέλω να αποτελέσω παράδειγμα προς αποφυγή! Θα γράφω εδώ πέρα τι μου συμβαίνει στη ζωή μου. Όχι όμως έτσι όπως τα νομίζετε εσείς οι μεγάλοι, που τα βλέπετε όλα ροζ και ζαχαρένια και γλυκούλικα, αλλά έτσι όπως τα βλέπω εγώ [σας έχει πει κανείς ρε παλιο#$%#*=*%$!~# ότι μας αρέσει να μας ζουλάνε τα μάγουλα;;;], μπας και με διαβάσει και κανένα άλλο παιδάκι πριν σκάσει μύτη σ’ αυτόν τον κόσμο, και προλάβει να τη σκαπουλάρει...

Θα ‘θελα να γράψω ένα σκασμό πράγματα ακόμα, αλλά μου είπαν ότι η λογοδιάρροια μειώνει την αναγνωσιμότητα, και επίσης με τραβάει και η μάνα μου για μπάνιο [άσε με ρε παιδάκι μου σου λέω! Καθαρή είμαι!]...

* Όποιος πει καμιά βλακεία γι αυτή την πρόταση να του κολήσει τσιχλόφουσκα στο παπούτσι. Ούτε αριθμητική ξέρω ακόμα, ούτε ορθογραφία!